Miljaar Sjeraar: Het Uitgedroogde Sprietje
Het wiel, de TV, het internet en de Senseo. Vier ontwikkelingen die vooruitgang hebben veroorzaakt in de wereld. De bal, het doel, buitenspel en de Hawkeye zijn de vier ontwikkelingen die ervoor gezorgd hebben dat voetbal evolueerde in die fantastische sport die het vandaag de dag is. En toen kwam het, ‘Kunstgras!’. Een stuk plastic dat men bij Skibaan de Dousberg beschouwd als vergane glorie, wordt een nieuw fenomeen in het betaald voetbal. Reden? Kostenbesparing, want tuinieren anno 2013 is duur. Vooral als de gemeente meer zand dan aarde over een hectare strooit..
Een regelrechte ramp vind ik het. Dat perfect ogend symmetrisch veld, waar elk sprietje glimt alsof het net met badolie is gewassen. De Fisherprice look ansicht kan ik nog wel voor lief nemen, maar de impact die het heeft op het spel stoort mij enorm. Dit zorgt er in mijn ogen voor dat bepaalde type spelers een voordeel krijgen op het veld. Zo hebben de lichte zaalvoetballers een betere controle over de bal , terwijl de robuuste verdedigers, veelal van agrarische komaf, niet op het veld wegkomen. In mijn ogen komt dit door hun minder beweeglijke bouw, waardoor ze minder grip hebben om zich af te zetten. Daar waar juist de kracht schuilt bij dit type spelers. Het fysieke maakt onder deze omstandigheden veelal plaats voor het technische, dankzij dat plastic afdankertje van de Kwantum, waar de KNVB zo vol van is.