(column:26/11/12)
Miljaar Sjeraar: Ham en Paling
Eén tegendoelpunt en de neus hangt weer in de navel. Al staan we met drie doelpunten voor en hebben we de tegenstander alle hoeken van het veld laten zien. Een bekend, maar onnodig scenario voor een ploeg die het dit seizoen zo goed doet. Als MVV supporter voel je de bui alweer hangen. Het eerste doelpunt koste moeite, de rest krijgen ze 'zo lijkt het' er gratis bij.
Afgelopen week tegen FC Dordrecht en de Go Ahead Eagles was het weer zover. Een geoliede machine die opeens verandert in paniekvoetbal. Alsof een glibberig stuk zeep uit je handen glijdt in de douches van de bajes. Nota bene bij het afdrogen. Daar kun je die laatste minuten van de wedstrijd mee vergelijken. Het zijn drie hele dure momenten in twee compleet verschillende wedstrijden, waar de scherpte wegzakt en vier punten werden verspeeld. Ik moet er wel bij zeggen dat Go Ahead een hele dynamische ploeg op het veld had staan. De uitslag was gezien het spelbeeld ook zeer terecht.
Het is overigens niet een fenomeen dat alleen kenmerkend is aan dit elftal. Het lijkt al jaren verbonden te zijn aan MVV. Ik vermoed dat er ergens in het verleden een vloek over deze club is uitgesproken, want wie je ook neerzet in die T-shirts, het overkomt ze allemaal. Natuurlijk hoort dit scenario ook bij de voetbalsport, maar als je 'dit geluk' van MVV zou omzetten in winkansen, dan kon de 'Lotto' de tent sluiten.
Ik zal ook heel eerlijk bekennen dat ik het gemist heb dit seizoen. Het klinkt masochistisch, maar het is soms goed om weer even die nostalgie te proeven van weerstand. Even terug op de plaats worden gezet vanaf die roze wolk, om uiteindelijk te kunnen berusten in tevredenheid. Vooral als ik kijk naar de plek die MVV heeft bereikt op de ranglijst. We beleven eigenlijk het beste seizoen sinds de degradatie.
Met deze 'terugslag' kan de ploeg misschien proberen orde op zaken te stellen. Zich proberen te focussen op die onscherpte en werken aan de verdedigende taak. Het waren duidelijke woorden die Esajas in een recent interview sprak: ' We moeten pas dansen als de muziek wordt gespeeld'. De trainer en het team hebben in de gaten dat de weg nog lang is. Ik denk dat net zoals bij wielrennen, het soms beter is om te achtervolgen, dan op kop te liggen.
Komende week zijn wij nog steeds de ploeg die moet voortstuwen. Dan staat de uitwedstrijd tegen het altijd sportieve Helmond Sport op het programma, gevolgd door de thuiswedstrijd tegen FC Volendam. Kortom 'Ham en Paling' staan op het menu. Hopelijk halen onze jongens de neus uit hun navel, zakken ze niet bij die varkens door de modder en laten ze die palingen ook niet door hun handen glippen. Hun inzet en combinatiespel verdient een beter resultaat, laten we het daar over eens zijn.
Kom op die Roeie!
– houtengerard