(column: 12/11/12)
Miljaar Sjeraar: Genieten
Wat is het leven toch mooi als MVV wint. En wat krijgt het weekend toch een heerlijke kleur. Geen 'Film Noir scenes' meer, maar een heuse 'Disney-Parade', compleet met woonkamer-ballet. Mijn vrouw vindt dat geweldig, dat zijn de momenten waar ze in het huwelijkscontract voor getekend heeft , het stukje 'Franz Joseph', waar 'Sissi'.* jaloers op zou zijn geweest. Fantastisch.
Op dezelfde manier waarop mijn buurman de winnende Lotto getallen opzoekt, kijkt zij op teletekst naar de uitslag van MVV voordat ik thuiskom. Dit jaar is het een echt prijzencircus aan het worden. Niet meer normaal. Dertien jaar aan depressie is bijna compleet afgebroken. Als Freud nog had geleefd, dan had hij al zijn boeken in de open haard gegooid en was hij zelf op de sofa gaan liggen. Dat durf ik te wedden.
Wat kan ik toch genieten van 'uzze' Danny Messi. Die Maastrichtse jongen die daar op dat veld staat te schitteren. Alleen al de vechtlust die hij toont met het jagen op de bal zegt genoeg over zijn clubliefde. Mark Veldmate die me iets doet herinneren aan Thiebaut. Malcolm die al zijn inbrengen in 'blingbling' ziet veranderen. Rutjes de onvermoeibare stofzuiger met spoiler. Smeets de bulldozer voor extra stuwkracht. Uitvoerder Tom van Hyfte, tevens handrem bij balverlies. Noodstop Labylle. Sumo Knops en oorlogsveteraan Verdellen. De grijze Reiger uit Macedonië, die geen visje laat ontsnappen op de rechterflank. En als dat nog niet genoeg is staat Bram 'Jesus Saves' Castro nog op het doel. Wat een heerlijk team is dit toch aan het worden. Maar laat ik de technische staf niet vergeten en het werk dat zij verzetten. De talenten op de bank, die natuurlijk ook hun speelminuten willen maken om zich te bewijzen.
Je gaat natuurlijk vanzelf de lat steeds hoger leggen als je niet terug op je plaats wordt gezet. Ik droom eerlijk gezegd iedere week steeds vaster over het kampioenschap. Maar het is nog allemaal heel ver weg. We liggen in ieder geval op koers om een ronde over te slaan in de play-offs. Mochten we kampioen worden dan valt er bij mij een hoop frustratie weg. Ik denk wel bij iedereen. De weg die daarna volgt is een weg waar veel geluk nodig is. Maar wie niet waagt, die niet wint. Hoewel sommigen forumleden denken dat het bestuur van MVV geïnfiltreerd is door de KGB, ben ik er toch erg zeker van dat de verliespartij tegen Sparta het gevolg was van pech.
Er vallen nu nog 18 punten te winnen tot de winterstop. Wat zou dat toch een mooi kerstcadeau zijn als MVV die punten kon pakken. Het huis helemaal versierd in Kerststijl. Gezellig samen met het gezin op de sofa, onder het genot van een halve liter chocomelk en warme 'schloefkes'. Sfeervol genieten van teletekstpagina 830, die heerlijk mee kleurt bij de kerstdecoratie. En mocht de wereld toch vergaan op die 21ste december, zoals de Maya's dit voorspeld hadden. Dan zijn al mijn wensen die ik voor dit jaar had, toch in vervulling gegaan. En sterf ik in het harnas op het hoogtepunt van een lange reis, die alleen maar tegenwind heeft gekend. Apocalyps of niet, die lach krijgen ze niet van mijn gezicht af. Nog eenmaal spelen de violen het clublied door de woonkamer, alvorens een eeuwige duisternis intreed. En mocht die duisternis niet komen, dan is het onvermijdelijk: “Dan worden wij Kampioen!”
– houtengerard
(*) Uit de gelijknamige film uit 1955.