Column: 01/06/2012
Miljaar Sjeraar: Het oog van de havik
De FIFA introduceerde onlangs het nieuwe 'Hawk-eye' systeem. Een techniek die het mogelijk maakt om met computersoftware te zien of een bal wel of niet achter de lijn is geweest. De techniek is vergelijkbaar met dat van tennis en haalt 'het onrecht' uit het voetbal. Momenteel wordt het systeem nog getest, maar aanstaande juli wordt er een definitieve beslissing genomen over een mogelijk wereldwijde toepassing hiervan.
Ik vraag me af of je hiermee het kijkplezier van de neutrale toeschouwer niet wegneemt. De recentste benadeelde wedstrijd van MVV die ik me voor de geest kan halen, is de uitwedstrijd tegen De Graafschap tijdens de Play-Offs enkele jaren geleden. De bal werd duidelijk door De Graafschap over de doellijn getrapt, maar de arbitrage nam het niet waar. Als neutrale toeschouwer kan ik dan genieten van de paniek en irritatie die je op het veld ontstaat. Het heeft zijn charme in de voetballerij: 'Ergens mee wegkomen'.
Als supporter heb je natuurlijk een dubbel gevoel hierbij wanneer je in de finale waarvoor je dertien jaar geknokt hebt, op deze manier benadeeld wordt. Ik kan me voorstellen dat dan het hek omkomt in de Geusselt als iedereen de bal in het doel heeft gezien behalve de scheidsrechter. Vandaar dat ik ook blij ben dat de techniek in ontwikkeling is. Maar toch, je neemt afscheid van een manier waarop voetbal al jaren wordt beleefd . Gebeurtenissen die onvoorspelbaar waren, worden nu exact. Je zult geen voetballer meer zien die in bezwaar gaat tegen de beslissing van de scheidsrechter, want van een computer kun je toch niet winnen. Hoewel, de schaaklegende Kasparov kon wel winnen van een computer. Een apparaat dat de beste- en meest logische- keuze maakt bij iedere zet. Een bijna onmenselijke prestatie dat een mens slimmer is dan de ultieme zet. Een voetballer echter zal zich gewoon neer moeten leggen bij de exactheid van de beslissing. Hoewel ik verwacht dat het publiek bij clubs zoals Standaard Luik de camera man verantwoordelijk zullen gaan stellen en hem op zijn hawk-eye gaan timmeren. Vorig jaar in de Champions League waren ze hier ook al mee bezig, dit werd toen ook groots in beeld gebracht op televisie.
Exacte dingen zijn leuk, maar variabel zijn ze nog leuker. Ik ben bang dat het voetbal door teveel techniek emotieloos gaat worden. Bij tennis was die gebeurtenis minder ingrijpend. Je ziet nu veel minder arrogantie en irritatie van de spelers als de bal weer eens op de lijn leek en de scheidsrechter weigert om uit zijn babystoel te klimmen. Maar bij voetbal spreek je naast het bekende balspelletje over meer bijkomstigheden die het voetbal aantrekkelijk maken. De tirades en wegwerpgebaren maken het alleen al leuk om naar te kijken, vooral als een speler zijn eerste gele kaart pakt door zijn onbeantwoorde liefde richting de scheidsrechter te uiten. (Of twee tijdens het wisselen). En als hij daarna ook nog een doorgebroken speler neerhaalt en van het veld wordt gestuurd geeft dat een wedstrijd ook een heel ander momentum, voor zowel het team als de tegenstander. Dit ga je allemaal veel minder zien met dit computer gebruik. Ik ben benieuwd of de FIFA hiermee uiteindelijk zal gaan instemmen. Misschien prijs ik het systeem later in een berlangrijke wedstrijd van MVV, maar ik blijf benieuwd naar hoe de beleving van het nieuwe voetbal zal gaan worden als het geïmplementeerd wordt. Ik hoop positief.
– Houtengerard