Miljaar Sjeraar:  "Ode aan De Roeje"

Twaalf van de veertien tellende voetbalseizoenen uit zijn profcarrière trok hij de kar bij MVV. De overige twee seizoenen heeft hij de varkensstal uitgemest in Helmond, om daarna weer terug te keren bij de club waar het allemaal begon: 'MVV'. Ik heb het dan over Sjoerd Winkens alias "De Roeje".

Zijn bijnaam is geen scheldnaam, ook geen kleinering zoals John Bannier dat ooit beweerde tijdens een interview, het is in mijn ogen een erkenning van de strijdlust van die roodharige linksback waar je op kunt bouwen. Als het publiek in de Geusselt zijn haarkleur vanaf de tribune liet galmen, dan wist je dat hij de boel onder controle had, dan wist je dat hij de poortwachter was in dit duel. Als Arnold Schwarzenegger en Red Sonja (uit de gelijknamige speelfilm) een kind zouden hebben gekregen, dan was dat gegarandeerd Sjoerd geweest. Rotsvast, gedegen, trouw en vooral strijdlustig. Hij kon wel tegen een stootje, of dat nu een confrontatie was met een speler of een vuistslag van een jaloerse Volendamse supporter, Sjoerd krabbelde wel weer overeind.

Hij was een linksback met het lichaam van een centrale verdediger, maar dat wilt niet zeggen dat hij niet in zijn element was. Het tegendeel zelfs. Ging je het duel als voetballer met hem aan dan kwam je hem gegarandeerd twee keer tegen. Dieptepasses van de tegenstander ving hij door zijn lengte, met gemak op. Was hij in balbezit dan zocht altijd naar de voetballende oplossing, het liefste natuurlijk met zijn linker been.  Soms glipte een Afrikaans sprintwonder wel eens langs hem, maar met getimede slidings en een goede lichaamsbalans probeerde hij die dreiging van zijn tegenstander op te vangen. En vooral in zijn jongere jaren, stoof hij langs de zijlijn op naar voren als de gelegenheid zich voordeed om een voorzet te kunnen geven.  Ook al was de tank bijna leeg, hij gaf alles, tot diep in de laatste minuten van het duel.

Het mooiste voorbeeld van zijn strijdlust vind ik het Play-off duel tegen RKC Waalwijk een paar jaar geleden. MVV stond met tien man op het veld,  de wedstrijd leek gestreden, maar door zijn strijdlust stond hij op de juiste plek om dertien minuten voor tijd de 1-0 op het bord te zetten. Hij won het luchtduel diep in de linies van de tegenstander en de keeper zag machteloos de bal als een mortier in het doel vallen. Die strijdlust bracht MVV de overwinning, een heugelijk kippenvelmoment gezien MVV de underdog was tijdens dit duel en de rode kaart, van wie anders dan Tom Daemen, maakte het MVV nog lastiger. Maar de Roeje bracht gelukkig de synergie die nodig was in de Geusselt, hij was die dag de volksvertegenwoordiger op het veld, de vertaling van de passie en sfeer die aanwezig was op de tribunes. Zijn strijdlust gaf in mijn ogen net dat beetje extra dat nodig was om de wedstrijd te doen kantelen. Netto leverde MVV die overwinning weinig op, omdat het in de return kansloos werd uitgeschakeld. Maar het was voor mijn gevoel een mijlpaal uit een diep dal, de eerste play-off wedstrijd die behaald en gewonnen werd sinds de degradatie. De eerste echte blik omhoog, sinds een eindeloze sleur in de kelder van de Jupiler League. Dat maakte dat duel en de bijbehorende ontlading zo speciaal.

Ieder klein jongetje droomt ervan om profvoetballer te worden. En sommigen gaan zelfs verder, leggen de lat nog hoger en dromen van wereldfaam. Maar ondanks dat Sjoerd nooit in de eredivisie heeft gevoetbald, kan hij in mijn ogen terugkijken om een geslaagde carrière. Hij heeft iets bereikt waar anderen jaloers op mogen zijn. Hij heeft van zijn hobby zijn werk kunnen maken. Hij heeft zijn stempel op het betaald voetbal mogen drukken en hij heeft als steunpilaar deze club door een moeilijke -doch met vlagen- euforische tijd geduwd sinds de degradatie in het jaar 2000. In mijn ogen is hij een clubicoon uit een nieuw tijdperk.

Sjoerd bedankt voor je tomeloze inzet en de passie die je deelde in opdracht voor MVV. Roodharige mensen zijn schaars op deze aardbol, maar een "Roeje" zoals Sjoerd vind je nergens meer. Merci! Heel veel succes met je maatschappelijke carrière!

 - houtengerard